Gedichten

‘Alleen in mijn gedichten kan ik wonen. Nooit vond ik ergens onderdak...’
Hoeveel Weespers zouden bovenstaand vers kennen, afkomstig uit een gedicht van dichter en scheepsarts Slauerhoff?

Bekender zijn de regels: ‘Denkend aan Holland, zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan’. Een gedicht van Marsman. Weespers kennen Slauerhoff en Marsman van naar hen genoemde straten. Weesp heeft ook andere dichters met een straatnaam willen eren.

Maar heeft Weesp eigenlijk wel wat met gedichten? Ik heb het dan niet over drs. P. met zijn ‘niets rijmt op Weesp’. Wel over bijvoorbeeld Bakkerij Mühl aan de Nieuwstad, waar jarenlang een prachtig gedicht op de etalageruit prijkte. En misschien over de Weesper dichter Co Woudsma. Hij heeft, sinds we Amsterdam zijn geworden, ons stadje aan de Vecht verlaten. 

Diverse kleine Weesper gedichtjes heeft de inmiddels 120-jarige Oranje Vereniging Weesp laten schrijven: de Weesper Koningsdag- en Koninginnedagliedjes! Blije meezingers, die gaan over Weesp en de feestelijke viering van Koningsdag en Koninginnedag, zoals: ‘Heb je ook zo’n zin in Koninginnedag?’, ‘Rood-wit-blauw, een zee van vlaggen’ en ‘Het stadje aan de Vecht’. Menig Weesper(tje) heeft dit op het Groote Plein bij de aubade gezongen.

Hoewel sommige gedichten van de Weesper Dichtersbuurt ouderwets kunnen aandoen, lijken andere actueel. Zoals van E. du Perron over ons kind-zijn: ‘Wij leven ‘t heerlijkst in ons vèrst verleden’. Of ‘Het lied der achttien doden’ van Jan Campert. Een gedicht dat ook wel op 4 mei in Weesp wordt voorgedragen: ‘Een cel is maar twee meter lang en nauw twee meter breed’.

‘Gedichten op muren’, heb ik onlangs bewonderd in Leeuwarden. Een poëzieroute met hier en daar vriendelijke, uitnodigende gedichten op deuren, bruggen, muren of ruiten. Ook op geluidswallen zou het niet misstaan… Zou dat misschien ook iets voor Weesp zijn?

Hans Burggraaff is huisarts, voorzitter van CDA Weesp en oud-voorzitter Oranjevereniging. Volgende week op deze plek: Harm van de Kuil.